అరిచే కుక్క మొరగదు - రెండు

కుక్క కరిస్తే బొడ్డుచుట్టూ పద్నాలుగింజక్షన్లు చేయించుకోవాలంటూ పెద్దలు వీధికుక్కలతో ఆటలాడుతుండే పిల్లలను హెచ్చరిస్తూండటం మా చిన్నప్పుడు పరిపాటి.ఇప్పుడెవరూ అనటంలేదనుకుంటా. ఎందుకంటే మూడిటితోనే సరిపోయే మోడర్న్ ఇంజక్షన్లు వచ్చేశాయిగా. అంతేకాకుండా కుక్కలకు కూడా అవి కరిచినా ఏమీకాకుండేందుకు యాంటీ రేబీస్ వ్యాక్సిన్లూ వున్నాయిప్పుడు.

క్రితం ఎపిసోడ్లో బొడ్డుచుట్టూ పద్నాలుగింజక్షన్లు చేసుకున్నవాడికి తెలుస్తుంది ఆ బాధేంటో అన్న సంగతి గుర్తుండే వుంటుంది. పద్నాలుగింజక్షన్ల సంగతేమోగానీ 26 (౨౬) ఇంజక్షన్లు చేయించుకున్న వ్యక్తి నాకు తెలుసు. ఆశ్చర్యపోకండి - ఆ వ్యక్తి ఎవరోకాదు మా అన్నయ్యే. మా అన్నయ్య ఇంజనీరింగ్ రెండో సంవత్సరం పరీక్షలు రాసి సెలవలకి శివమొగ్గ-షిమోగ(కర్ణాటక)నుండి ఇంటికొచ్చాడు. అప్పుడు మేము మచిలీపట్టణంలో వున్నాము. కరెక్టుగా గుర్తు లేదుకానీ, సైకిల్ మీద మా నాన్న ఆఫీసునుండి అన్నయ్య ఇంటికి తిరిగి వస్తూండగా కరిచిందని మాత్రం గుర్తు. అరవలేదు, మొరగలేదు కానీ సడన్‌గా వచ్చి కరిచిందిట.

అప్పట్లో ఈ ఇంజక్షన్లు గవర్నమెంటాస్పత్రిలో ఉచితంగా వేసేవాళ్ళు. ఆ ఇంజక్షన్లు బయట దొరికేవు కావు, అందుకని అన్నయ్యను ప్రతిరోజూ గవర్నమెంటాస్పత్రికి తీసుకెళ్ళేవాళ్ళం. మొదట్లో పెద్దగా పట్టించుకోక పోయినా మూడ్రోజులయ్యేసరికి నొప్పి బాగా చేసినట్లుంది. పొట్టంతా వాచిపోయి తెగ ఇబ్బంది పడేవాడు. ఇలా వరుసగా 9 రోజులు గడిచాయి. పదోరోజు ఆస్పత్రికి వెళితే తెలిసింది ఇంజక్షన్లు స్టాకు లేదని - నాల్రోజులైతే గాని రావని. సరేనని ఇంటికొచ్చేశాం నాల్రోజుల తర్వాత వస్తామని చెప్పి, కానీ తర్వాత తెలిసింది - ఆ పద్నాలుగు ఇంజక్షన్ల కోర్సు గ్యాప్ లేకుండా చేయించుకోవాలని. మధ్యలో ఆపితే మళ్లా పద్నాలుగు. అన్నయ్య చేయించుకోనంటే చేయించుకోనని మొండికేశాడు. అది పిచ్చికుక్కైతేనే కదా ప్రమాదం, నన్నకరిచింది మంచికుక్కేనంటాడు. కుక్క కరిచినదానికంటే ఇంజక్షన్ల బాధే ఎక్కువ మరి. మా నాన్న ఆఫీసు స్టాఫు అన్నయ్య చెప్పిన గుర్తులతో ఆ కరిచిన కుక్కకోసం వెతుకులాట మొదలెట్టారు. రెండ్రోజులు వెతికినా కనపడలేదు. ఈలోపెవరో అన్నారు ఆ కరిచిన కుక్క గనుక చనిపోతే మాత్రం గ్యారెంటీగా పిచ్చి వున్నట్లే - జాగ్రత్తని.

నాల్రోజులైపోయాయి - కుక్కమాత్రం కనపడలేదు. నేనప్పుడు హిందూ కాలేజీలో బియ్యెస్సీ చదువుతూండేవాణ్ణి. మా ఫ్రెండ్సందరికీ ఇదే పని. ఎక్కడ కుక్కైనా సరే కొంచె పోలికలు కనిపిస్తే చాలు ఇదేనా ఇదేనా అంటూ చూపించేవాళ్ళు. తెలిసిన డాక్టరవడంతో ఇంజక్షన్లు స్టాకు రావడంతో ఫోన్ చేసి మరీ చెప్పాడు, కానీ అన్నయ్య వెళ్ళనంటే వెళ్ళనని భీష్మించుక్కూచున్నాడు. మా అమ్మకి ఏడుపొకటే తక్కువ. ఓ రెండ్రోజుల తర్వాతను కుంటా మా ఫ్రెండు ప్రవీణ్‌ వాళ్ళింటికి అన్నయ్య రోజూ వెళుతుంటే, అనుమాన మొచ్చి ప్రవీణ్‌ను అడిగితే చెప్పాడు ఆస్పత్రికి వెళ్తున్నారని (ఎందుకంటే ప్రవీణ్ వుండేది మలకాపట్నంలో - ఆస్పత్రికి దగ్గర). అన్నయ్యను నిలదీస్తే చెప్పాడు ఆ కుక్క అన్నయ్యకే కనిపించిందట - చచ్చిపోయి. భయపడి,మాకు చెబితే ఏడిపిస్తామని రెండ్రోజుల నుండీ ప్రవీణ్‌తో వెళుతున్నాడట. నన్నుకూడా ఎవరికీ చెప్పద్దన్నాడు.

నాలుగోరోజు అస్పత్రికి వెళ్లేసరికి కాంపౌండరు చెప్పాడు - స్టాకైపోయినాయని. అన్నయ్యకు కళ్ళనీళ్ళొకటే తక్కువ. విషయమేమిటంటే, డాక్టరు దగ్గరకెళితే తెలిసినాయన కనుక ఇంట్లో చెబుతాడని కాంపౌండరుతో చేయించుకున్నాడు. డాక్టరేమో అన్నయ్యరావటంలేదని వేరేవాళ్ళకు కావాలంటే ఇంజక్షన్లు ఇచ్చేశాడట. చివరికి ఎలాగైతేనేం మా నాన్నగారికి విషయం తెలిసింది. అప్పుడు విజయవాడనుండి మళ్ళీ ఇంకో కోర్సు ఇంజక్షన్లు తెప్పించి బొడ్డుచుట్టూ వేయించారు - మొత్తం 9+3+14, పాపం వెరశి 26.

నాకు తెలిసి ఇంతకంటే బాధాకరమైన ఇంజక్షన్లు చేసుకున్నవారెవరూ లేరు. మీ కెవరైనా తెలిస్తే చెప్పండి.